Η Εσπεράνζα
άφησε το φόρεμα της να πέσει κάτω αποκαλύπτοντας το γυμνό κορμί της. Ύστερα με αργά βήματα , χαμογελώντας, πλησίασε στο κρεβάτι
τον κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερο της Παπαδόπουλο. Έσκυψε από πάνω του και άρχισε
να τον φιλάει
Ο Οδυσσέας συναντούσε , μακριά απ το άγρυπνο
βλέμμα του Νίκου τους συντρόφους
του κάπου έξω.
-Το σχέδιο μας ήταν απλό. Ο
Μπάμπης ήθελε να βάλει στο χέρι
ΔΙΑ Της Εσπεράνζα το χρήμα του
Παπαδόπουλου. Εμείς απλά θα
φροντίζαμε να μην υπάρχει
Παπαδόπουλος
-Και που κόλλησε το
πράμα; Ρώτησε ο Δημήτρης
Ο Οδυσσέας
άναψε τσιγάρο
-Δεν ξέρω πως αλλά μας ανακάλυψε ο Βασίλη.
Οι 3 φίλοι παγώσαν.
Αν ο επικεφαλής της
ΕΣΣΔ για τις βαλκανικές υποθέσεις γνώριζε
τις κινήσεις τους ως αποσκιρτήσαντες…
-…όχι δεν
κινδυνεύουμε απ αυτόν…για την ώρα…,
είπε ο Οδυσσέας, αρκεί να μην του χαλάσουμε τα σχέδια
-Και τι ακριβώς
σχεδιάζουν οι Ρώσοι;
-Να ανταλλάξουν τον
Κροάτη φασίστα και τον Αμερικάνο πράκτορα των Γιουγκοσλάβων με τον
Ρώσο που κρατάν οι Αγγλοαμερικάνοι.
-Και να πάρουν και τα λεφτά;
Συμπλήρωσε ο Μάνος
Ο Οδυσσέας κούνησε το κεφάλι και πήγε στάθηκε
στο κάγκελο μπροστά στο ποτάμι
Ο Μάρκος τον πλησίασε από πίσω
-Αυτό Μάρκο, του πει, σημαίνει πως δεν μπορούμε να φάμε
τον Παπαδόπουλο , να βάλουμε στο χέρι τα λεφτά του, να αγοράσουμε την «υποστήριξη» που
ελπίζαμε πως θα έχουμε
και να χτυπήσουμε τον Μπάμπη
-Μπορούμε , του πει
Ο Οδυσσέας γύρισε και
τον κοίταξε να χαμογελάει πονηρά
Ο Δημήτρης τους πλησίασε
και επίσης χαμογελώντας είπε τον Οδυσσέα
-Όσο εσύ με τον Βασίλη
φλυαρούσατε για τα παλιά στο Μπούλκες , εμείς
δεχτήκαμε μια απρόσμενη επίθεση
2 ώρες νωρίτερα, ο Δημήτρης
σηκώνονταν απ το τραπέζι του
εστιατορίου που καθόταν οι 3 σύντροφοι με τον υπαρχηγό του Μπάμπη , τον
Νίκο και κατευθυνόταν προς τις τουαλέτες
Νωρίτερα μια εντυπωσιακή
ξανθιά καλλονή εισερχόταν απ την
είσοδο υπηρεσίας στην κουζίνα του
εστιατορίου. Με το βλέμμα της έκανε
νόημα σε έναν σερβιτόρο να πλησιάσει
Ο σερβιτόρος της
ακολούθησε έξω στο υγρό στενάκι.
Εκεί του πρόσφερε μερικά χαρτονομίσματα με αντάλλαγμα να κλειδώσει τις πόρτες στις αντρικές τουαλέτες και να… «χάσει» τα κλειδιά
Λίγο αργότερα ο Δημήτρης βλαστήμησε
μην μπορώντας να ανοίξει τις πόρτες
για να πάει προς νερού του και
κατευθύνθηκε έξω απ το μαγαζί στο έρημο από κίνηση στενάκι
Τότε μέσα απ την
ομίχλη εμφανίστηκε η Εσπεράντζα. Τον κοίταξε και χαμογέλασε
Τώρα ο Δημήτρης άκουγε τον Οδυσσέα να τον ρωτάει με
καχυποψία
-Την εμπιστεύεσαι;
-Η κοπέλα θέλει όσο
και μεις να καταστρέψει τον Μπάμπη και
δέχτηκε να μας βοηθήσει. Υπό έναν
όρο. Να βάλουμε φωτιά στον
νέο διαμορφούμενο μετά τον εμφύλιο κόσμο
-Και τι προτείνει ακριβώς;
-Να αφήσουμε την
ανταλλαγή να γίνει κανονικά. Να
επιστρέψουμε Αθήνα και εκεί να παγιδέψουμε με την βοήθεια της τον
Παπαδόπουλο και να τον αρμέξουμε
εμείς αντί για τον Μπάμπη
Ο Οδυσσέας ξεφύσησε
-Δεν ήταν αυτό το σχέδιο
μας
-Έτσι όπως ήρθαν τα
πράματα είναι ότι καλύτερο μας
προσφέρουν αυτή την στιγμή. Πάει πολύ πίσω
το αρχικό σχέδιο αλλά κερδίζουμε έναν πολύτιμο σύμμαχο
-Την Εσπεράνζα;
-Την Εσπεράνζα. Το πιστεύεις πως θα χουμε πρόσβαση μέχρι και
στο κρεβάτι του Μπάμπη;
-Δεν αντιλέγω. Όμως αυτά τα λεφτά , είναι πολλά λεφτά…
Τον Οδυσσέα τον διέκοψε ο Μάνος
Ο πιτσιρικάς πήρε τον
λόγο χαμογελώντας πονηρά
-Ποιος είπε ότι το ένα
σχέδιο αναιρεί το άλλο; Το μόνο που θα
χρειαστεί είναι να περάσουμε κρυφά τα σύνορα
-Με την Γιουγκοσλαβία;
Ρώτησε ο Μάρκος
-Ακριβώς.
-Και τι ακριβώς θα κάνουμε στην Γιουγκοσλαβία; Παρενέβη ο Δημήτρης
Ο Μάνος γέλασε και
άναψε τσιγάρο
Η Εσπεράντζα δεχόταν
τα τελικά κύματα ηδονής του
μεγαλύτερου της εραστή. Μόλις
τελείωσε τον κοίταξε όπως βρισκόταν από πάνω
του και του χαμογέλασε
-Ήσουν υπέροχος αγάπη
μου, του είπε
Ο Παπαδόπουλος ακόμη
προσπαθούσε να βρεί τον ρυθμό της αναπνοής
του καθώς είχε λαχανιάσει.
Κοίταξε την νεαρή κοπέλα να σηκώνεται και να κατευθύνεται προς το μπάνιο
Τον πέθαινε η ιδέα
πως έπρεπε να κάνει το ίδιο και να
ετοιμαστεί για την ραντεβού στην
γέφυρα που χώριζε την χώρα με την Ομοσπονδιακή
Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας
Ο Βλάντο στεκόταν
στις μια άκρη της γέφυρας και κάπνιζε.
Για κάποιο ανεξήγητο
λόγο ήρθε στο μυαλό του ο Λίβανος και συγκεκριμένα η Βυρηττός, την οποία είχε
επισκεφτεί προς το τέλος του πολέμου
κατόπιν εντολής του ίδιου του
Τίτο. Τότε είχε σαν αποστολή του να επιβλέψει τις συνομιλίες του ΕΑΜ με
την εξόριστη κυβέρνηση και να αποτρέψει αν μπορούσε μια αυτοκαταστροφική συμφωνία
των ανταρτών με τον βασιλιά και
τους Άγγλους
Δεν μπόρεσε τελικά να
την αποτρέψει.
Έκτοτε πάντα
σκεφτόταν αν απέτυχε στην αποστολή του επειδή εκεί, στον
καυτό Λίβανο γνώρισε τον μοναδικό έρωτα
της ζωής
του γεγονός που του απέσπασε την προσοχή απ τον κύριο στόχο του
Ο Βασίλη τον πλησίασε.
Στάθηκε δίπλα του. Από πίσω
τους βρισκόταν στρατιωτικά καμιόνια και αυτοκίνητα Μόσκβα
καθώς και άντρες
των μυστικών υπηρεσιών της Εσσδ
και της Γιουγκοσλαβίας αλλά και
στρατιώτες
-Αυτοκαταστροφικός λαός, μονολόγησε ο Βασίλη
Ο Βλάντο γύρισε και τον κοίταξε
-Οι απέναντι, είπε ο Βασίλη
δείχνοντας με το βλέμμα του την ελληνική πλευρά της γέφυρας, τα είχαν όλα
και δώσαν μια κλωτσιά και τα χάσαν
-Τα κέρδισαν όμως οι άλλοι.
-Θες να πεις πως μόνο οι δικοί μας στην Ελλάδα είναι αυτοκαταστροφικοί;
-Ακριβώς. Οι άλλοι
είναι απλά υποτελείς
-Σκέφτομαι Βλάντο . Αν είχαν
νικήσει οι δικοί μας εκεί ,
τι θα
κάναν οι δεξιοί; Οι υποτελείς
σε μια τέτοια περίπτωση;
Ο Βλάντο γέλασε .
Γύρισε και τον κοίταξε
-Δεν ξέρεις την απάντηση;
Οι δικοί σας θα μέναν με τις δάφνες και τα παράσημα και οι δεξιοί
θα φρόντιζαν να παρουσιαστούν βασιλικότεροι του βασιλέως και θα πιάναν όλα τα πόστα του
κράτους
-Χμ δεν έχεις άδικο,
απάντησε ο Βασίλη και συμπλήρωσε,
βλέποντας όμως τους 4 «φίλους» μας και
το πώς λειτουργούν πιστεύεις πως θα
επέτρεπαν κάτι τέτοιο να συμβεί;
-Πιστεύεις πως
φτάνουν 4 άτομα για να κάνουν την διαφορά και να
αλλάξουν την ροή
της ιστορίας σε μια χώρα;
Ο Μάρκος οδηγούσε μέσα από ένα δασώδες
μονοπάτι το αμάξι του
περνώντας την διαχωριστική γραμμή των συνόρων.
Ο Οδυσσέας μονολόγησε
-Εδώ θα πρεπε να
χε περίπολα των Γιουγκοσλάβων
-Δεν έχει, απάντησε ο Μάνος
-Δεν σου φαίνεται
περίεργο;
Στην γέφυρα
εμφανιζόταν όλη η κουστωδία των Δυτικών. Αμερικάνοι και Άγγλοι πράκτορες συνόδευαν
τους έλληνες συναδέλφους τους
Από πίσω τους
σταματούσε μια κούρσα.
Η Εσπεράνζα έμεινε
εντός της αλλά ο Παπαδόπουλος
έβγαινε κρατώντας στα χέρια του
την βαλίτσα με τα λεφτά
Απ την μεριά της Γιουγκοσλαβίας ο Βασιλη περπάτησε
ως το κέντρο της γέφυρας
συνοδεία στρατιωτών και με τους
δυο «ανταλλάξιμους» δεμένους πισθάγκωνα
Το ίδιο έπραξε και ο Αμερικάνος ομόλογος του
Στο κέντρο της γέφυρας
κοντοστάθηκαν οι δυο πράκτορες.
Κάναν μια τυπική χειραψία
-Τι τα ήθελες τα λεφτά
Βασίλη , τον ρώτησε ο Αμερικανός
ομόλογος του
-Πιστέψατε πως μας
λείπαν 2 εκατομμύρια δραχμές;
Ο Αμερικάνος γέλασε
-Να σου πω την αλήθεια το υποθέσαμε και αυτό
-Δεν βρίσκεις
λίγο άδικη την ανταλλαγή ; σας δίνουμε
δυο δικούς σας και μας δίνεται έναν
-Τι θες να πεις;
-Ο Παπαδόπουλος στην Κατοχή
εργάσθηκε ως πράκτορας των Γερμανών. Είπε ο Βασίλη και
έβγαλε κάποια έγγραφα και τα έδωσε στον Αμερικάνο ομόλογο του
Ευθύνεται για κάποιες
εκτελέσεις ρώσων αιχμαλώτων στην Ελλάδα αλλά και δυο αμερικάνων
Το πρωί ενημερώθηκε και με την σειρά του ενημέρωσε την κυβέρνηση σας ο
πρέσβης σας στην Ρωσία
-Θέλετε τον Παπαδόπουλο;
-Θα σου δημιουργούσε πρόβλημα κάτι τέτοιο;
-Τέτοια ώρα; Αν με
είχες ενημερώσει νωρίτερα…
-Αν σε ενημέρωνα νωρίτερα θα
φρόντιζε το καθεστώς
δοσίλογων που παριστάνει την κυβέρνηση στην Ελλάδα να
δημιουργήσει εμπόδια
-Και πάλι δεν μπορούμε να
στον δώσουμε. Όχι έτσι
-Τότε δώστε μας τα λεφτά
Ο Αμερικάνος του άφησε
την βαλίτσα με τα λεφτά
Ανταλλάξανε τους κρατούμενους τους και
γύρισε ο καθένας στην πλευρά της
γέφυρας που του άνηκε
Ο Βασίλη κοίταξε τον
Βλάντο και του ψιθύρισε
-Όλα εντάξει.
Απλά μην πειράξετε το κορίτσι
Ο Γιουγκοσλάβος κούνησε το κεφάλι του
Μπήκαν στα αμάξια
τους και βάλαν μπροστά
Το Μοσκβα του
Βασίλη κατευθυνόταν μέσα από
έναν δασώδη δρόμο προς την πόλη των Σκοπίων . Ξαφνικά ο οδηγός του
πάτησε φρένο για να
μην πέσει πάνω σε ένα κορμό δέντρου που
έκλεινε τον δρόμο
Μέσα απ τις φυλλωσιές
ξεπήδησαν με πολυβόλα στα
χέρια οι 4 φίλοι
ΠΛηισιάσαν το
αμάξι του Βασίλη
Ο Σοβιετικός άνοιξε
το παράθυρο
-Οδυσσέα, Οδυσσέα,
αναφώνησε χαμογελώντας, σε περίμενα
-Χρειαζόμαστε αυτά τα λεφτά Βασίλη και ειλικρινά
δεν θέλουμε να τα πάρουμε με τον
άσχημο τρόπο
Ο Βασίλη έβγαλε την
βαλίτσα απ το παράθυρο και τους την
πρόσφερε
-Εις το επανειδείν , σύντροφε, του πε ο Βασίλη
-Δεν πιστεύω πως θα
ξανασυναντηθούμε, απάντησε ο Οδυσσέας
-Κι όμως σύντροφε, η
δεκαετία που εισερχόμαστε θα ναι μια
πολύ ενδιαφέρουσα δεκαετία. Δεν γίνεται να μην
ξανασυναντηθούμε
-Γιατί το λες αυτό;
Ο Βασίλη χαμογέλασε.
-Γιατί είμαστε και μεις οι ίδιοι ενδιαφέροντες άνθρωποι
Μετά το Μόσκβα
ξεκίνησε, βγήκε έξω απ τον
δρόμο για να προσπεράσει τον κορμό του
δέντρου και κατόπιν χάθηκε στο βάθος του δρόμου
Ο Οδυσσέας έδωσε την βαλίτσα
στον Μάνο λέγοντας του
-Μας περίμενε…και μας
έδωσε τα λεφτά χωρίς να
αντισταθεί. Γιατί;
-Έδιωξε ακόμη και
την ασφάλεια του
-Αυτό πιτσιρικά να σου γίνει μάθημα. Ένα σχέδιο δεν είναι ποτέ απλό και πάντα
υπάρχουν αρκετές παράμετροι
Ο Βασίλη σκεφτόταν αν άξιζε η βοήθεια που έδωσε αυτό το βράδυ στο πνευματικό του παιδί, αν και αυτό είχε αποφασίσει να αποστατήσει...
Ο Παπαδόπουλος
οδηγούσε το αυτοκίνητο του με
κατεύθυνση προς την Μεγαλούπολη
Ξημέρωνε.
Κοίταξε δίπλα
του την Εσπεράντζα που είχε αποκοιμηθεί
Χαμογέλασε
Τα είχε όλα στην ζωή
του σκέφτηκε
Εργοστάσιο, οικογένεια,
λεφτά, καλές σχέσεις με την εξουσία, τους Αμερικάνους και για ερωμένη την πανέμορφη καλλονή της
Μεγαλούπολης
Εκείνη την ώρα ο
Βλάντο ντυμένος έλληνας
χωροφύλακας είχε τοποθετήσει το τζιπ
κάθερτα στον δρόμο.
Μαζί με άλλους δυο
συντρόφους του, του κάναν νόημα να σταματήσει
Ο Παπαδόπουλος πήγε
στην άκρη το αμάξι και βγήκε έξω
φωνάζοντας
-Για όνομα του θεού παιδιά. Ο Παπαδόπουλος είμαι
-Εσάς ψάχναμε κύριε Παπαδόπουλε είπε
ο Βλάντο και συνέχισε,μας ήρεθε στον σταθμό ένα επείγον μήνυμα
για σας απ την Μεγαλούπολη
-Τι λέει το μήνυμα ;
-Οι νεκροί Σοβιετικοί αιχμάλωτοι σας
στέλνουν χαιρετίσματα, είπε ο Βλάντο και με τους συντρόφους του
βγάλαν τα πιστόλια τους και
αδειάσαν τις σφαίρες τους στο σώμα
του
Η Εσπεράντζα ταράχτηκε
παρακολουθώντας την σκηνή απ την θέση του συνοδηγού
Ο Βλάντο την πλησίασε
-Μας συγχωρείτε κυρία
μου
Έβγαλε απ την τσέπη
του ένα ηρεμιστικό και της το έβαλε στο χέρι της
-Ίσως να μην είστε
συνηθισμένη σε τέτοιου είδους
θεάματα. Αν ταραχτήκατε αυτό θα σας
κάνει καλό, είπε και της έδειξε το χάπι
-Ποιοι είστε;
-Κάποια φαντάσματα
του παρελθόντος. Όμως μην φοβάστε. Δεν θα μας ξαναδείτε, είπε και με τους τρεις
συντρόφους του απομακρύνοταν
πεζοί απ το σημείο αφού πρώτα με
ένα μπετόνι βενζίνη πυρπολούσαν
το τζιπ τους
Η Εσπεράνζα έμεινα να κοιτάει τις φιγούρες τους καθώς οι
αναλαμπές απ τις φλόγες τις παραμόρφωναν στο λυκόφως του 1949 και στο λυκαυγές του 1950
Ξημέρωνε και στα αριστερά του δρόμου ο Βασίλη διέκρινε τον γύφτικο μαχαλά καθώς
το αμάξι του πλησίαζε την πόλη
των Σκοπίων και ξαναμονολόγησε
-Θα ναι μια ενδιαφέρουσα
δεκαετία
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου